Tańczyć może każdy niezależnie od umiejętności i wieku!
23 listopada (czwartek) odbyły się warsztaty tańca gruzińskiego, które poprowadził Mikheil Dvalishvili.
Była to ostatnia „Potańcówka wielokulturowa” w ramach projektu “Schronienie”.
Tańce gruzińskie, wykonywane solo, w parach czy grupowo, są niezwykle energiczne i pełne gracji. Choreografię układów mężczyzn cechuje wojowniczość wyrażana w podskokach i piruetach, a kobiety zdają się sunąć nad ziemią, jakby unosiły się w powietrzu.
W Gruzji istnieje tzw. „gwara taneczna” wynikająca z ogromnej różnorodności kultury ludowej, zależnie od regionu. Każda kraina ma swój taniec, z jego specyfiką, wariacjami kroków i charakterystyczną melodią. Gruzińskie zespoły muzyczne grają przede wszystkim na bębnach, akordeonie czy dudach.
Bogata historia gruzińskiej choreografii ludowej jest opisana w antycznych dokumentach literackich, które są przechowywane w Muzeum Narodowym Gruzji (https://museum.ge/).
Cztery tańce otrzymały status niematerialnego dziedzictwa kulturowego Gruzji: perkhuli, khorumi, adżarska gandagana i kartuli.
Każdy taniec to opowieść o miłości, bohaterstwie, przyjaźni i lojalności, przedstawiony wyszukanymi figurami i strojami.
Mikheil Dvalishvili
Gruzin, wieloletni instruktor tańca, dyrektor i choreograf Zespołu Tańca Gruzińskiego DAISI.
Absolwent Shota Rustaveli State University of Theater and Cinema of Georgia, członek zespołów: 1996-2004 Dziecięcego Zespołu Choreograficznego “Mali Wirtuozi”, 2004-2012 Zespołu Uniwersytetu Państwowego Ivane Javakhishvili w Tbilisi, 2013-2014 Akademickiego Zespołu Pieśni i Tańca Ludowego “Rustavi”, 2015-2016 Gruzińskiego Baletu Narodowego “Sukhishvili”, 2017-2020 Zespołu Pieśni i Tańca Ludowego “Nartebi”, od 2022 choreograf gruzińskiego studia tańca w Warszawie.
Galeria
Galeria
„Potańcówki wielokulturowe” to spotkania, podczas których uczestnicy mogli poznać etniczne i tradycyjne tańce z Polski i ze świata (tj. żydowski, gruziński czy ukraiński).
Promujemy ideę integracji oraz różnorodności kulturowej. Pielęgnujemy tradycje. Poznajemy z kulturą regionu oraz kulturą ludową innych krajów. Chcemy edukować przez sztukę, kulturę i wzajemne poznawanie się.
Poprzedni